Dit gebeurt er als je een zomer ‘niets’ doet in je bedrijf 

Deze zomer checkte ik 2 maanden uit van mijn bedrijf Werkimago. Er waren dagen bij dat het heerlijk voelde. Er waren dagen dat ik mij onrustig voelde, Er waren zelfs dagen dat ik mij schuldig voelde. En er waren vele dagen dat ik toch elke dag bezig was met Werkimago. Gek eigenlijk hoe je brein zich schuldig of onrustig voelt terwijl je zelf een besluit hebt gemaakt.

Waarom uitchecken?

Waarom ik uitcheckte had vele redenen. Allereerst heb ik begin dit half jaar enorm veel ontwikkeld voor Werkimago. Online trainingen, een gratis Webinar, veel content en bijna wekelijks nieuwe podcast afleveringen. Het stond allemaal al een tijd op mijn TO DO lijst, maar eraan toe komen kwam ik niet. Tot er in maart een wereldwijd virus de wereld plat legde en ik nu ook de ruimte kreeg om het te maken.
     Ten tweede, indien je het nog niet weet, ik woon met mijn gezin in Spanje. Wij runnen het landgoed Het echte Spanje met 3 vakantiehuizen. En juli en augustus zijn natuurlijk het hoogseizoen voor ons. De vakantiehuizen zaten helemaal vol en met meerdere keren per week wisselingen in de huizen was er meer dan genoeg te doen.
     En als laatste, 1 van de vakantiehuizen fungeert tevens een soort van als kantoor. Natuurlijk alleen als een huis leeg is en de kids niet naar school kunnen (‘dankjewel’ Corona). Ik was in de zomer dus ook zo’n beetje mijn ‘kantoor’ kwijt.

Helemaal niets doen?

Ik sprak met mijzelf af dat ik niet helemaal zou gaan uitchecken, Ik wilde nog steeds zichtbaar blijven. En ik had een klein to do lijstje met onbelangrijke uitzoekklusjes. Dus ik maakte wekelijks, zoals altijd, een contentplanning voor de week erna. En een paar keer per week ging ik even op LinkedIn of insta om iets te posten.

En dat ging zo…

Al met al voelde het echt heerlijk. Niet meer de (eigen opgelegde) verplichting om een to do lijst af te werken of dagelijks wat te ‘moeten’ doen. Gewoon als ik zin en tijd had om iets te doen, deed ik wat. En dat was een lekker gevoel! Althans in de maand juli (de eerste maand). In de maand augustus kwam er onbewust steeds vaker een vervelend gevoel naar boven. Ik had geen zin meer om überhaupt iets te doen. Waar ik eerst nog vrolijk elke week mijn content inplande, dacht ik nu vaak op mijn ‘vaste content-plan-dag’ vrijdag. Ik heb geen zin, ik doe het later wel. En later werd de volgende dag, en de volgende dag werd zondagavond waarop ik mezelf verplichte om het dan toch echt te doen.

Schuldig

Ik begon mij schuldig te voelen. Schuldig omdat ik alsnog geen ruimte in mijn hoofd heb om mijn nieuwe e-book, dat voor 90% klaar is, af te maken. Schuldig omdat ik geen zin had. Schuldig omdat ik weer een dag niets had gedaan. Schuldig omdat ik, op de dagen dat ik niet naar het landgoed hoefde, vrijwel alleen maar in de hangmat een boekje lag te lezen. En waarom had ik schuld? Ik had het juist met mijzelf afgesproken. Zoals zo vaak werd mij wederom bevestigd dat ik graag werk aan een doel. En zonder doel ben ik stuurloos, onrustig en heb ik geen zin om iets te doen.

Met een doel voor ogen, maak ik een planning en bekijk ik wat ervoor nodig is om het doel te behalen. Werk ik, door dagelijks kleine stapjes te zetten, aan het doel. Met een doel voel ik mijzelf zinvol en sta ik ‘aan’.

Lesje geleerd?

Het was weer een mooie les deze zomer! En of het mij weer gaat overkomen? Zeker! Het zijn de fases van een ondernemer denk ik altijd maar. En het is aan mij de taak om er weer uit te komen. Ik ben in ieder geval klaar voor september waarin er weer Webinars komen, mijn nieuwe e-book klaar gaat zijn, ik nieuwe podcasts ga opnemen en waarschijnlijk ook weer eens een recruitmentopdracht ga oppakken voor één van mijn klanten. Alhoewel, nu ik dit eind augustus schrijf, heb ik in dat alles nog helemaal geen zin in. En vandaag voel ik mij daar eens niet schuldig over!

Liefs,
Kim

[instagram-feed]

Privacy verklaring
Algemene voorwaarden